Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik een vis vang, roept Evert Hutten als hij een spartelend voorntje uit het water takelt. De 73-jarige bewoner van Huize De Eik in Slagharen gooit deze dinsdagmiddag samen met drie huisgenoten een hengeltje uit. Niet in de vijver op het voorterrein van het voormalige nonnenklooster, maar in een vijver in Hardenberg. Een verslaggever van de Stentor kwam langs en maakte onderstaand artikel over het visuitje.
Op deze stek, die goed toegankelijk is voor mensen met rollator of rolstoel dankzij de relatief vlakke oever, wordt het seniorenkwartet begeleid door de ‘viscoaches’ Berend Jan Spijkers en Hendrikus Kampherbeek, twee vrijwilligers van de Hardenbergse
hengelsportvereniging De Dobber, die inhaakt op ‘Samen Vissen’. Dat landelijke project, gericht op bewoners van zorgcentra, is opgezet door Sportvisserij Nederland en vereniging voor natuureducatie IVN. De stoelen staan al klaar, het lokvoer wordt in balletjes in het water gegooid.
Evert Hutten slaat, mede dankzij de ondersteuning van Kampherbeek, als eerste een vis aan de haak. ,,Een blankvoorn’’, constateert de begeleider. ,,Rietvoorns zitten hier ook wel, maar die hebben knalrode vinnen.’’ Hutten heeft nooit eerder in zijn leven gevist, maar na een uurtje staat hij al ruim aan kop met elf visjes, in lengte variërend van ruim 10 centimeter tot formaat spiering.
Met hengel en fuik
Geert Zwiers (‘ik ben 86-en-een-half’), afkomstig uit Nieuwlande, nu woonachtig in
De Eik, heeft ook beet, maar kan de van een rode punt voorziene dobber niet goed volgen. ,,Ik ben aan één oog blind, maar vind het wel leuk om weer langs het water te zitten. Vroeger woonden we aan ‘de wieke’, het kanaal, en viste ik veel. Ook zetten we vaak een foeke’’, ofwel een fuik.
Zwiers wordt terzijde gestaan door Joop Roosma, vrijwilliger bij het zorgcentrum, voorzitter van de Vrienden van De Eik en zelf lid van De Dobber. ,,We speuren naar dit soort uitstapjes voor de bewoners, dit zijn mooie activiteiten waardoor ze weer in contact komen met natuur. Bij De Eik doen we ook mee aan het IVN-project
Grijs, Groen & Gelukkig, omdat een groene omgeving het welzijn van ouderen verbetert. Daarom gaan we soms ook naar dierentuinen en kleindierenshows en hebben we in de achtertuin een bospad, veel bloembollen en een pluktuin met fruitbomen en kleindieren. Daar worden bewoners gelukkiger van.’’
Pieren wippen
Gerard Maas (83) is een van hen. ,,Ik woonde in Dedemsvaart aan de Lutterhoofdwijk, daar heb ik veel gevist. Ook met pieren aan de haak, dan moest je eerst pieren wippen met een mestvork in het gras.’’ ,,Nu halen we pieren per ons in de winkel’’, reageert Samen Vissen-coach Berend Jan Spijkers, terwijl Maas net een visje verschalkt. ,,Dat is een kolblei. Hier zitten ook wel grotere vissen, zoals karpers en zeelten.’’
Spijkers is inmiddels 79 jaar, maar nog altijd actief binnen de visclub. ,,Ik ben net verhuisd naar de Knarrenhof in Hardenberg, twee weken geleden hebben we met de ‘Knarren’ samen gevist. Als club beschikken we over veertig hengels, die we ook gebruiken voor vislessen aan de jeugd. Onze vereniging telt zo’n 2200 leden, bijna net zo veel als HHC, maar vrijwilligers zijn moeilijk te vinden. Hoewel ik geen bestuurslid meer ben, ga ik zo lang mogelijk door. Veel mensen hebben belangstelling voor de natuur, maar onder water is daar vaak weinig van te zien. Die wereld interesseert mij wel enorm.’’ 
Gratis broodbeleg
De enige dame in het gezelschap van vanmiddag is Tinie Slot-van der Graaf, 91 lentes jong. ,,Mijn ouders hadden een slagerij in Lutten, aan het kanaal. Ik heb alle buurkinderen zwemmen geleerd, dat was mijn hobby. Ook hebben we daar veel gevist. We moesten ze zelf slachten, mijn moeder bakte ze daarna wel lekker op. Gratis broodbeleg hadden we dan, dat vergeet ik nooit meer.’’
Dit artikel is met toestemming van DPG media overgenomen. Het originele artikel is op 27 juli 2022 gepubliceerd door de Stentor Hardenberg met als titel: Slagharense senioren hengelen naar herinneringen op visuitje Hardenberg: ‘Moeder bakte ze lekker op’